- Nareszcie - rozesmiałam się. - Chodźmy stąd. To miejsce dobija.
- A gdzie idziemy?
- Może ot tak, przed siebie, co Ty na to? - mrugnęłam do wilczycy.
- Jestem za - roześmiała się.
- nie znam wcale terenów watahy..
- Cóż ja też nie..
- Odkryjmy je razem ! - zawołałyśmy jednocześnie
- W prawo?
- w prawo.
Skręciłyśmy łapa w łapę. Szłyśmy przed siebie, zwiedzając i rozmawiając o niczym szczególnym.
- Poznałaś tu już kogoś? - zapytałam.
(Riven?)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz