Hymn

Mrok zapada, noc się zbliża,
Zew krwi wilków się odzywa.
Pod drzewami, na polanie,
Kto żyw, niechaj z nimi stanie.

Krew zawrzała w wilczych żyłach,
Występują z brzegów rzeki.
Wrogów czeka dziś mogiła,
Sojuszników – blask na wieki.

Śmierć nie zbierze żniwa swego,
Choć jest mroczne serce Śmierci.
Nie weźmie nieśmiertelnego,
Woli życia nie uśmierci.

Wilki wierne są, lojalne;
Gdy uznają Cię za swego
Poświęcą siły witalne
By ratować Cię od złego.

I choć możesz w to nie wierzyć,
Radość ujrzysz na polanie.
Życie dobrze można przeżyć,
Gdy przyjaciel obok stanie.




(Hymn autorstwa Istiss)