-Och! Wyglądam...tak...cudownie!-powiedziałam.-Dziękuję Greill.
Gdy chciałam przejść się na moich ludzkich nogach, odczuwałam pewien dyskomfort, ponieważ od ziemi dzieliła mnie (a raczej moją głowę) dużo większa odległość niż zazwyczaj. Zrobiłam jeden krok i od razu upadłam. Zaśmiałam się. Początki mojego chodzenia będą świetne. Zdjęłam medalion i udałam się w jakieś miększe miejsce, aby dalej kontynuować naukę chodzenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz