-No dobrze.-powiedziałam w końcu. Szczerze mówiąc to nie znam całej mojej przeszłości, nie znam nawet swoich rodziców... Kiedy byłam mała moja mama i tata porzucili mnie samą nad rzeką, zajęły się mną i wychowały nimfy wodne.
Trudno mi było mówić o swoich rodzicach... Podejrzewam, że to nie były zbyt troskliwe i opiekuńcze wilki, jeśli zostawiły mnie całkiem samą... Byłam o to na nich zła i miałam do nich (kimkolwiek byli) wielki żal.-tak sobie rozmyślałam, kiedy uświadomiłam sobie, że Angel ciągle tu siedzi i słucha.
-Oj sorki... Trochę zatopiłam się w wspomnieniach.
-Spoko.-odpowiedziała wilczyca.
-No więc jak już wcześniej mówiłam wychowały mnie nimfy wodne, to one pomogły mi odnaleźć swój żywioł i moc, według nich to nie było trudne, mówiły mi nawet, że podejrzewały iż to już dawno połączył nas razem los. Kiedy dorosłam nadszedł czas bym odeszła, znalazła swoje przeznaczenie i przy okazji usamodzielniła się. Wędrowałam bardzo długo, aż w końcu natrafiłam na Blue, która zaproponowała bym dołączyła do jej watahy. Pamiętam jaka to byłam szczęśliwa... To chyba wszystko co przydarzyło mi się w życiu do dnia dzisiejszego, pomijając szczegóły oczywiście.-powiedziałam i uśmiechnęłam się nieśmiało.
-Nie miałaś łatwego życia co?-odpowiedziała wilczyca zastanawiając się nad czymś.
-Tak, to prawda... Aaa, Angel? Może teraz ty opowiedziałabyś coś o sobie?
(Angel opowiesz?
)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz