- Nuit - warknęłam groźnie - Łowczyni. A Ty polujesz na moim terenie. Czy Ty w ogóle jesteś z naszej watahy?
- Jestem jej wojowniczką - rzuciła zjeżona.
Wyprostowałam się i uśmiechnęłam
- W takim razie wybacz. No wiesz, są ciężkie czasy, trzeba uważać i takie tam..
- Jasne - uśmiechnęła się - To może pójdziemy zapolować?
- Jestem za. Znam świetnie miejsce, chodź, zaprowadzę Cię - powiedziałam i uśmiechnęłam się.
Ruszyłyśmy w stronę Księzycowego Lasu. nagle krzaki przed nami się poruszyły.
- patrz, łoś! - szepnęłam - Idź z prawej, ja pójdę z lewej.
(Brittany?)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz